ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သော တရုတ်မာဖီးယားဂိုဏ်းများလည်ပတ်သည့် လိမ်လည်လှည့်ဖြားမှုလုပ်ငန်းများနှင့် ဆက်စပ်နေသည့်နေရာ ၃ ခု

တာ့ခ်ခရိုင်ရှိ လူမှုဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးနှင့် လူသားလုံခြုံရေး ဝန်ကြီးဌာနမှ စိစစ်ပြီးနောက် လူကုန်ကူးခံရသူ ၂၅၈ ဦးကို တရားဝင် ဖော်ထုတ်နိုင်ခဲ့သည်။ ယင်းနောက် ၂၀၂၅ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၉ ရက်နေ့တွင် ထိုင်းအစိုးရသည် မြန်မာနှင့် တရုတ်နိုင်ငံတို့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်သည့် သုံးနိုင်ငံမူဝါဒသစ်ကို မိတ်ဆက်ခဲ့သည်။ ဤမူဘောင်အရ မြန်မာနိုင်ငံသို့ တရားမဝင် လုပ်ငန်းများတွင် အလုပ်လုပ်ကိုင်ရန် လူကုန်ကူးခံရသည့် နိုင်ငံခြားသားများကို တရားဝင် မြန်မာလမ်းကြောင်းများမှ တဆင့် ပြန်လည်ပို့ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ သက်ဆိုင်ရာ သံရုံးများသည် ထိုင်းနှင့် မြန်မာ အာဏာပိုင်များနှင့် ပူးပေါင်း၍ နေရပ်ပြန်နိုင်ရေး စီစဉ်ပေးရမည်။ အဆိုပါ ပုဂ္ဂိုလ်များသည် ထိုင်းနိုင်ငံသို့ ရောက်ရှိလာသည်နှင့် ၎င်းတို့သည် ၂၄ နာရီအတွင်း နိုင်ငံတွင်းမှ ထွက်ခွာရန် လိုအပ်သည်။ အထူးသဖြင့် ထိုင်းနိုင်ငံရှိ သံတမန်တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ခြင်းမရှိသော နိုင်ငံများ၏ သံရုံးများနှင့် ဆက်ဆံရာတွင် ထိုင်းနိုင်ငံခြားရေး ဝန်ကြီးဌာနနှင့် မြန်မာအာဏာပိုင်များအကြား ထိရောက်သော ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်မှု အားနည်းခြင်းကြောင့် ပြည်ပလူကုန်ကူးခံရသူများ နေရပ်ပြန်ရေးတွင် နှောင့်နှေးမှုနှင့် မရေရာမှုများ ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။

မေလ ၂၈၊ ၂၀၂၅။ သောင်ရင်းသတင်းလွှာ

လူကုန်ကူးခံရသူများအား ကူညီဆောင်ရွက်ပေးနေသည့် အရပ်ဘက်လူမှုအဖွဲ့အစည်းများကွန်ရက်မှ ညှိနှိုင်းရေးမှူး ခရစ်တီယာ က ၂၀၂၅ ခုနှစ် မေလ ၂၄ ရက်နေ့တွင် ထိုင်းနိုင်ငံ အမျိုးသားလူ့အခွင့်အရေးကော်မရှင်ထံ စာတင်ခဲ့ကြောင်း ထုတ်ဖော်ပြောကြားခဲ့သည်။ မြန်မာနိုင်ငံ မြဝတီ ဒေသရှိ ဒီမိုကရေစီ အကျိုးပြု ကရင် တပ်မတော် (DKBA) ထိန်းချုပ်ရာ နယ်မြေများတွင် လက်ရှိ ပိတ်မိနေသည့် လူကုန်ကူး ခံရသူများဟု ယူဆရသည့် လူကုန်ကူး ခံရသူ ၁၅၇ ဦးအား ကူညီ ပေးရန် အရေးပေါ် ကြားဝင် ဆောင်ရွက် ပေးရန် တောင်းဆိုထားသည်။ သံရုံးများ၊ မိသားစုများနှင့် ဒုက္ခသည်များကိုယ်တိုင်က အကူအညီပေးရန် ပန်ကြားထားသော်လည်း မည်သည့်အစိုးရအေဂျင်စီမှ အောင်မြင်စွာ ဝင်ရောက်မဆောင်ရွက်နိုင်ဟု Krittiya ၏ ပြောကြားချက်အရ သိရသည်။ တရုတ်ရုပ်ရှင်မင်းသားကို ကယ်တင်ခြင်း သို့မဟုတ် ကျင်စက်ဖြင့်အတို့ခံရသူများကို ပြသသည့် ဗီဒီယိုများကဲ့သို့ နာမည်ကြီးသော ဖြစ်ရပ်များသို့မဟုတ် နိုင်ငံတကာကအာရုံစိုက်စေမည့်ကိစ္စများတွင်သာ အကူအညီပေးလေ့ရှိသည့် ထိုင်းအာဏာပိုင်များသည် ၎င်းတို့၏ တသမတ်တည်းစိတ်ဝင်စားမှုကင်းမဲ့ပြီး ရွေးချယ် တုံ့ပြန်မှုအတွက် ထိုင်းအာဏာပိုင်များကို ဝေဖန်ခဲ့သည်။

“လူသိနည်းပါးတဲ့ ကိစ္စတွေမှာ၊ သေဆုံးသူတွေနဲ့ သူတို့ရဲ့ မိသားစုတွေ အကူအညီ တောင်းတဲ့အခါတောင် သူတို့ဟာ လျစ်လျူရှုခံရတယ်။ မကြာခဏဆိုသလို ကြားဝင်ညှိနှိုင်းမှု သို့မဟုတ် အားထုတ်မှု မရှိသလောက်ပါပဲ” ဟု သူမက ဆိုသည်။ ဤစိန်ခေါ်မှုများကြားမှ၊ Krittiya က သူမ၏ကွန်ရက်သည် ၂၀၂၄ ခုနှစ် မေလမှစတင်၍ လူကုန်ကူးခံရသူများ လွတ်မြောက်ရေးအတွက် ရရှိနိုင်သော ချန်နယ်တိုင်းနှင့် ညှိနှိုင်းကာ အကူအညီတောင်းခံမှုများကို ဆက်လက်မှတ်တမ်းတင်ကာ တုံ့ပြန်ခဲ့ကြောင်း ပြောကြားခဲ့သည်။ ဤလုပ်ငန်းသည် သိသာထင်ရှားသော အစိုးရ၏ပံ့ပိုးကူညီမှုမရှိဘဲ လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး ထိုင်းနိုင်ငံသည် ၎င်း၏နယ်စပ်တစ်လျှောက်တွင် လည်ပတ်နေသော လူကုန်ကူးမှုကွန်ရက်များကို ပြတ်ပြတ်သားသား အမျိုးသားရေးမူဝါဒ သို့မဟုတ် ခိုင်မာသည့် ရပ်တည်ချက်မရရှိသေးသည့် အခြေအနေတွင် ရှိနေပါသည်။၂၀၂၅ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၂ ရက်နေ့တွင် DKBA အာဏာပိုင်များက လူ ၂၆၀ ဦးကို ထိုင်းနိုင်ငံ Ratchamanu Task Force သို့ လွှဲပြောင်းပေးအပ်ခဲ့ကြောင်း သူမက ဆက်လက် ပြောသည်။

တာ့ခ်ခရိုင်ရှိ လူမှုဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးနှင့် လူသားလုံခြုံရေး ဝန်ကြီးဌာနမှ စိစစ်ပြီးနောက် လူကုန်ကူးခံရသူ ၂၅၈ ဦးကို တရားဝင် ဖော်ထုတ်နိုင်ခဲ့သည်။ ယင်းနောက် ၂၀၂၅ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၉ ရက်နေ့တွင် ထိုင်းအစိုးရသည် မြန်မာနှင့် တရုတ်နိုင်ငံတို့ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်သည့် သုံးနိုင်ငံမူဝါဒသစ်ကို မိတ်ဆက်ခဲ့သည်။ ဤမူဘောင်အရ မြန်မာနိုင်ငံသို့ တရားမဝင် လုပ်ငန်းများတွင် အလုပ်လုပ်ကိုင်ရန် လူကုန်ကူးခံရသည့် နိုင်ငံခြားသားများကို တရားဝင် မြန်မာလမ်းကြောင်းများမှ တဆင့် ပြန်လည်ပို့ဆောင်ရမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့၏ သက်ဆိုင်ရာ သံရုံးများသည် ထိုင်းနှင့် မြန်မာ အာဏာပိုင်များနှင့် ပူးပေါင်း၍ နေရပ်ပြန်နိုင်ရေး စီစဉ်ပေးရမည်။ အဆိုပါ ပုဂ္ဂိုလ်များသည် ထိုင်းနိုင်ငံသို့ ရောက်ရှိလာသည်နှင့် ၎င်းတို့သည် ၂၄ နာရီအတွင်း နိုင်ငံတွင်းမှ ထွက်ခွာရန် လိုအပ်သည်။ အထူးသဖြင့် ထိုင်းနိုင်ငံရှိ သံတမန်တာဝန်များကို ထမ်းဆောင်ခြင်းမရှိသော နိုင်ငံများ၏ သံရုံးများနှင့် ဆက်ဆံရာတွင် ထိုင်းနိုင်ငံခြားရေး ဝန်ကြီးဌာနနှင့် မြန်မာအာဏာပိုင်များအကြား ထိရောက်သော ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်မှု အားနည်းခြင်းကြောင့် ပြည်ပလူကုန်ကူးခံရသူများ နေရပ်ပြန်ရေးတွင် နှောင့်နှေးမှုနှင့် မရေရာမှုများ ဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သည်။

အချို့သော ပုဂ္ဂိုလ်များသည် အကူအညီရယူရန် သုံးလမှ လေးလကြာအောင် စောင့်ဆိုင်းခဲ့ရပြီး ဧပြီလတွင် DKBA ထိန်းသိမ်းရေးစခန်းများတွင် ဆန္ဒပြမှုများ ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ တရုတ်မာဖီးယားအဖွဲ့များသည် DKBA စခန်းများသို့ ဝင်ရောက်ကာ အဓမ္မလုပ်အားပေးခိုင်းစေမှုများ ပြန်လည်ပြုလုပ်ရန် အတင်းအကြပ် ဖိအားပေးမှုများကြောင့် နောက်ဆက်တွဲ စိုးရိမ်မှုများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအလွဲသုံးစားလုပ်မှု၊ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာအကြမ်းဖက်မှုနှင့် လက်နက်အသုံးပြုမှုများကြောင့် လူသိများသော ဤအုပ်စုများသည် အကြောက်တရားနှင့် မတည်မငြိမ်ဖြစ်သော ရာသီဥတုကို ဖန်တီးခဲ့ကြသည်။ သားကောင်များမှာအထူးသဖြင့် အမျိုးသမီးများ၊ ကိုယ်ဝန်ဆောင်များနှင့် ပြင်းထန်သော ကျန်းမာရေးအခြေအနေရှိသူများသည် သင့်လျော်သောဆေးဝါးကုသမှုကို လက်လှမ်းမမီဘဲ ခြေလက်အင်္ဂါချို့တဲ့ကာ လုံလောက်သောကုသမှုမရှိဘဲ သို့မဟုတ် အချိန်မီနေရပ်ပြန်ရန် မျှော်လင့်ချက်မရှိသော ဝေဒနာခံစားရသူများဖြစ်ကြသည်။ ပြန်လည်လွတ်မြောက်လာသူများ၏ ထွက်ဆိုချက်များအရ DKBA နယ်မြေအတွင်း အထူးသဖြင့် အလွဲသုံးစားလုပ်သည့် နေရာ (၃) ခုကို ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့ကြောင်း၊ယင်းတို့မှာ
HONG TAI ကုမ္ပဏီ၊ Tai Chang ၁၊Dekp Park၊ WawlayHexin ကုမ္ပဏီ၊ Tai Chang ၂တို့ဖြစ်ကြသည်။

လူကုန်ကူးခံရသူများနယ်စပ်ဖြတ်ကျော်၍ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ဘေးလွတ်ရာသို့ ရွှေ့ပြောင်းနိုင်ရေးအတွက် မဲဆောက်ဆေးရုံသို့ ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်ရန် အကြိမ်ကြိမ် ကြိုးပမ်းခဲ့သော်လည်း အဆိုပါ ကြိုးပမ်းမှုများကို ပံ့ပိုးမပေးခဲ့ပေ။ အချို့သော သူများသည် နေရပ်ပြန်ရန် စောင့်ဆိုင်းရင်း သေဆုံးသွားကြသည်။ အခြားသူများသည် ကိုယ်ဝန်ပျက်ကျခြင်း သို့မဟုတ် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ နောက်ဆက်တွဲပြဿနာများ ဖြစ်နိုင်ချေရှိသည်။ ငွေကြေးထောက်ပံ့မှုမရှိဘဲ အီသီယိုးပီးယားနိုင်ငံသားများကဲ့သို့ အချို့သောကိစ္စများတွင် လူကုန်ကူးခံရသူများသည် ရက် အကန့်အသတ်မရှိ စောင့်ဆိုင်းနေပါသည်။ ပြီးခဲ့သောနှစ်တွင် ထိုင်းနိုင်ငံသည် အင်တာနက်ဖြတ်တောက်ခြင်း၊ လျှပ်စစ်ဓာတ်အားနှင့် လောင်စာဆီများဖြတ်တောက်ခြင်းနှင့် နယ်စပ်လမ်းကြောင်းများကို ပိတ်ခြင်းကဲ့သို့သော တင်းကြပ်သည့်နည်းဗျူဟာများအပေါ် အာရုံစိုက်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ဤအစီအမံများသည် အကန့်အသတ်နှင့်သာ သက်ရောက်မှုရှိသည်။ အနည်းငယ်သော လိမ်လည်မှုစင်တာများသည် ဝေးလံခေါင်သီသော နယ်မြေအတွင်းသို့ နေရာရွှေ့ခြင်း သို့မဟုတ်ပိတ်သိမ်းခြင်းပြုလုပ်ခဲ့သော်လည်း ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော ရာဇ၀တ်မှုကွန်ရက်များသည် Starlink ဂြိုလ်တုအင်တာနက်စက်များနှင့် နယ်စပ်ဖြတ်ကျော်ခိုးသွင်းလာသော လောင်စာဆီများကို အားကိုးကာ ဆက်လက်လည်ပတ်နေပါသည်။

နိုင်ငံခြားသား ၁၀,၀၀၀ ကျော်ကို နေရပ်ပြန်ပို့လိုက်ပြီ” ဟု Krittiya က ပြောသည်။ “ဒါပေမယ့် ဒီလူကုန်ကူးမှုနဲ့ လိမ်လည်လှည့်ဖြားမှု လုပ်ငန်းတွေကို ကြိုးကိုင်ပြီး ငွေကြေးထောက်ပံ့တဲ့ တကယ့်လက်သည်ခေါင်းဆောင်တွေကို တရားမစွဲနိုင်ပါဘူး။ ကုလသမဂ္ဂ မူးယစ်ဆေးဝါးနဲ့ ရာဇ၀တ်မှုဆိုင်ရာရုံး (UNODC) နဲ့ အမေရိကန် ငြိမ်းချမ်းရေးအင်စတီကျု (USIP) တို့က ခန့်မှန်းထားပေမယ့် မြန်မာနိုင်ငံမှာတော့ လူကုန်ကူးခံရသူဦးရေဟာ နိုင်ငံ ၄၅နိုင်ငံက ၁၀၀၀၀၀ နဲ့ ၁၂၀၀၀၀ကြားရှိနေပြီး သူတ်ု့တွေထဲကမှ ၁၀ ရာခိုင်နှုန်းမရှိတရှိကိုသာကယ်ဆယ်နိုင်ခဲ့ပါတယ်”ဟုသူကဆက်ပြောသည်။ ထိုင်းအစိုးရသည် လူကုန်ကူးခံရသူများအား အကာအကွယ်ပေးရန်အတွက်ဆီလျှော်သော လူ့အခွင့်အရေးမူဝါဒ မရှိသေးကြောင်း ၎င်းက ဆက်လက်ပြောသည်။ ဆန့်ကျင်ဘက်တွင်၊ မကြာသေးမီက လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများသည် လူကုန်ကူးမှုဆိုင်ရာ ညွှန်ကိန်းများကို ဖော်ထုတ်ရန်နှင့် နိုင်ငံဖြတ်ကျော်လူကုန်ကူးမှုနှင့် အလုပ်သမားခေါင်းပုံဖြတ်ခံရခြင်းအတွက် တာဝန်ရှိသူများအား သင့်လျော်သော အကာအကွယ်၊ စုံစမ်းဖော်ထုတ်ရန်နှင့် ဥပဒေကြောင်းအရ အရေးယူရန် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည့် အမျိုးသားပြန်လည်လွှဲပြောင်းရေးယန္တယား (National Referral Mechanism (NRM) ကို အသုံးပြုရန် အကြံပြုထားသည်။

ထို့ကြောင့် ဒုက္ခသည်များ၏ မိခင်နိုင်ငံများနှင့် ဒုက္ခရောက်နေသော နိုင်ငံသားများ၏ သံရုံးများကြား ဆက်ဆံရေးအဖြစ် ဆောင်ရွက်ပေးရန် ထိုင်းအမျိုးသားလူ့အခွင့်အရေးကော်မရှင်ကို ကွန်ရက်က တောင်းဆိုထားသည်။ လက်ရှိဖြစ်ပေါ်နေသော အကျပ်အတည်းကို ရပ်တန့်ရန် ရည်ရွယ်၍ လွတ်မြောက်လာသူများအား အကာအကွယ်ပေးရေး နှင့် လူ့အခွင့်အရေး စည်းမျဉ်းများနှင့်အညီ ထိန်းသိမ်း စောင့်ရှောက်ရေးနှင့် ထိန်းသိမ်းခံနေရဆဲ အကျဉ်းသား ၁၅၇ ဦးကို အမြန်ဆုံး ပြန်လွှတ်ပေးရေးနှင့် နေရပ်ပြန်ပို့ရေး တို့ကို ဆောင်ရွက်ပေးနိုင်ရန် ကော်မရှင်နှင့် ဆက်စပ် အေဂျင်စီများအား တိုက်တွန်းထားသည်။

အဲမောင်း
The Nation သတင်းတွင်ဖော်ပြသော 3 Locations tied to brutal Chinese mafia-run scam operations ကိုပြန်ဆိုပါသည်။