ထိုင်းနိုင်ငံ ကန်နချာဘူရီခရိုင်တွင် ပေါ်ပေါက်လာသော ရှုပ်ထွေးလှသည့် လူမှောင်ခို ကွန်ရက်

ဖေဖော်ဝါရီ ၂၀၊၂၀၂၅။ သောင်ရင်းသတင်းလွှာ

ကန်ချနပူရီခရိုင် ဆန်ခလာဘူရီမြို့နယ် Vajiralongkorn မြစ်ရေပြင်အလယ်ရှိ ကျွန်းတစ်ကျွန်းပေါ်တွင် ပုန်းအောင်းနေသည့် မြန်မာနိုင်ငံသား အများစုဖြစ်သည့် အမျိုးသားနှင့် အမျိုးသမီး စုစုပေါင်း ၁၁၆ ဦးကို ဖမ်းဆီးခဲ့သည်ဟုKhaosot သတင်းဌာနက ဖေဖော်ဝါရီ ၂၀ ရက်ကဖေါ်ပြသည်။ ၎င်းတို့ထဲမှ အများအပြားသည် ထိုင်း သို့မဟုတ် မလေးရှားနိုင်ငံအတွင်းပိုင်း ပြည်နယ်များတွင် အလုပ်ရှာရန် မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် လူတစ်ဦးလျှင် ဘတ် ၁၈,၀၀၀ မှ ၂၀,၀၀၀ ကြားခံပွဲစားများထံ ပေးဆောင်ခဲ့ကြောင်း ၀န်ခံခဲ့သည်။

ဖေဖော်ဝါရီ ၁၈ ရက်ညနေ ၅ နာရီ ၃၀ မိနစ်ခန့်ကဆန်ခလာဘူရီ ရဲစခန်းမှူး ရဲမှူးကြီး Phaitoon Sriwilai မှ အထောက်အထားမဲ့ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူ အများအပြားသည် မြို့မှ မီတာ ၃၀၀ ခန့်အကွာရှိ ကျွန်းတစ်ကျွန်းပေါ်တွင် ပုန်းအောင်းနေကြောင်း သတင်းပေးချက်အရ သိရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်သူကနယ်မြေခံရဲများ၊ Surasi Task Force မှ စစ်ဘက်အရာရှိများနှင့် အုပ်ချုပ်ရေးတာဝန်ရှိသူများနှင့် ချက်ခြင်း ညှိနှိုင်းဆောင်ရွက်ခဲ့ပါသည်။
ယင်းနေရာသို့ရောက်ရှိချိန်တွင် တာဝန်ရှိသူများက ကျွန်းပေါ်တွင် ထိုင်စောင့်နေသော မြန်မာနိုင်ငံသား တစ်ရာကျော်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။
မီတာ ၃၀၀ မြင့်သော ရေအတားအဆီးကြောင့် ဗိုလ်မှူးကြီး Phaitoon Sriwilai သည် ရွှေ့ပြောင်းလုပ်သားများကို ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်ရန် ပုံမှန်ခရီးသွားများ ဝန်ဆောင်မှုပေးသည့် ဒေသခံလှေများကို အကူအညီတောင်းခံခဲ့သည်။

လူပေါင်း ၁၁၆ ဦးကို သေသေချာချာလွှဲပြောင်းပေးနိုင်ရန်စစ်ဆင်ရေးကိုအချိန်အတော်ကြာယူခဲ့ရသည်ဟုသတင်းကဆိုသည်။ အဆိုပါအဖွဲ့တွင် အမျိုးသား ၇၂ ဦး၊ အမျိုးသမီး ၄၄ ဦးနှင့် ကလေး ၂ ဦး ပါဝင်ကြောင်း စုံစမ်းသိရှိရသည်။
ဖမ်းဆီးခံရသည့် မြန်မာရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမားများထဲမှ တစ်ဦးမှာ ထိုင်းစကားပြောတတ်သူဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် တာလမ်းနယ်စပ်လမ်းကြောင်းမှတစ်ဆင့် ထိုင်းနိုင်ငံသို့ တရားမ၀င် ဝင်ရောက်ခြင်းမပြုမီ မြန်မာနိုင်ငံဘက်ခြမ်း ဘုရားသုံးဆူမှလာခြင်းဖြစ်ကြောင်း ပြောကြားခဲ့သည်။ ယခုနေရာသို့၎င်းတို့မရောက်ရှိမီလမ်းဘေးရှိ
တောအုပ်ထဲတွင်စောင့်ခိုင်းခဲ့ပြီး မကြာမီတွင် ပွဲစားများသည် ၎င်းတို့ကို လာခေါ်ခဲ့ပြီးဘုရားကျောင်းနောက်ဘက်ရှိ ဆိပ်ခံတံတားတစ်ခုသို့ ခေါ်ဆောင်သွားကာ ၎င်းတို့၏ ခိုအောင်းရာကျွန်းသို့ လှေဖြင့် လိုက်ပါခဲ့ကြသည်။
လှေစီးချိန် မိနစ် ၂၀ ခန့် ကြာသော်လည်း အချို့မှာ ကျွန်းပေါ်တွင် နှစ်ရက်မှ သုံးရက်ကြာ ပုန်းအောင်းနေခဲ့ရပြီး ပွဲစားများကတစ်နေ့ ထမင်းတစ်ကြိမ်သာ ကျွေးသည်ဟုဆိုသည်။

အရာရှိများ၏ ထူးခြားသော သတိပြုမိမှုတစ်ခုမှာ ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမားတစ်ဦးစီတွင် ၎င်းတို့၏ လက်ကောက်ဝတ်၌ ရောင်စုံပလတ်စတစ်ကြိုးတစ်ချောင်းစီ ချိတ်ဆွဲထားခြင်းဖြစ်သည်။ မေးမြန်းသောအခါ၊ ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမားများသည် ၎င်းတို့၏ အလုပ်သွားမည့်နေရာကို ညွှန်ပြရန်အတွက် ကြားခံများအသုံးပြုသည့် စနစ်တစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ရှင်းပြခဲ့သည်။ ဥပမာ- အနီရောင်စာတန်းသည် Samut Sakhon ကို ဦးတည်ရာအဖြစ် ညွှန်ပြပြီး အစိမ်းရောင်စာတန်းသည် Samut Prakan အတွက် ကိုယ်စားပြုသည်။

ဖမ်းဆီးခံရသော ရွှေ့ပြောင်းအလုပ်သမားများသည် ထိုင်းနိုင်ငံအလယ်ပိုင်းရှိ Nonthaburi၊ Samut Prakan၊ Samut Sakhon၊ Pathum Thani နှင့် Bangkok အပါအဝင် ထိုင်းနိုင်ငံအလယ်ပိုင်းခရိုင်
များတွင် အလုပ်လုပ်ကိုင်ရန် စီစဉ်နေပြီး အချို့မှာ မလေးရှားနိုင်ငံသို့ ဖြတ်ကျော်ရန် စီစဉ်ထားကြောင်း သိရသည်။
တစ်ဦးချင်စီအတွက်ဘတ် ၁၈,၀၀၀ မှ ၂၀,၀၀၀ ကြား (ဒေါ်လာ ၅၃၀ မှ ၅၉၀) ကြား မြန်မာပွဲစားများထံ ပေးဆောင်ရပြီး ခရီးအကွာအဝေးပေါ် မူတည်၍ ဈေးနှုန်း ကွဲပြားသည်ဟုဆိုသည်။

ထိုင်းနှင့် မလေးရှားနိုင်ငံသို့ ထွက်ပြေးရသည့် အဓိကအကြောင်းရင်းမှာ မြန်မာနိုင်ငံတွင် စစ်မှုထမ်းခြင်းမှ လွတ်မြောက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ မကြာသေးမီက မြန်မာစစ်အစိုးရသည် အသက် ၁၈ နှစ်မှ ၃၅ နှစ်ကြား အမျိုးသားများနှင့် အသက် ၁၈ နှစ်မှ ၂၇ နှစ်ကြား အမျိုးသမီးများကို ၂ နှစ်စစ်မှုထမ်းရန် တင်းကျပ်သော စစ်မှုထမ်းဥပဒေတစ်ရပ်ကို မကြာသေးမီက ပြဋ္ဌာန်းခဲ့သည်။ စစ်မှုမထမ်းလိုသော လူငယ်အများအပြားသည် ထိုအစား တိုင်းပြည်မှ ထွက်ပြေးရန် ရွေးချယ်ခဲ့ကြသည်။

တရားမဝင် ခိုးဝင်လာကြောင်း ဝန်ခံပြီးနောက် ထိုင်းအာဏာပိုင်များက ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူများကို ထရပ်ကားများဖြင့် သယ်ဆောင်ကာ ဆန်းခလာဘူရီ ရဲစခန်းသို့ ဥပဒေအရ အရေးယူရန် စတင်ခေါ်ဆောင်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့အား ထိုင်းနိုင်ငံ လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေး အက်ဥပဒေဖြင့် ခွင့်ပြုချက်မရှိဘဲ နိုင်ငံသို့ တရားမဝင် ဝင်ရောက်မှုဖြင့် တရားစွဲဆိုထားသည်။

ဥပဒေအရ အရေးယူဆောင်ရွက်မှုများ ပြီးစီးပါက မြန်မာနိုင်ငံသို့ ပြန်လည်ပို့ဆောင်ရန်အတွက် လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေး ရဲတပ်ဖွဲ့ထံ လွှဲပြောင်းပေးအပ်မည်ဖြစ်သည်။
အကျဉ်းသားဦးရေ များပြားမှုကြောင့် အာဏာပိုင်များထံသို့ ၎င်းတို့အားပို့ဆောင်ရေးမှာ ညဉ့်နက်သည်အထိကြာမြင့်ခဲ့သည်။