အခွင့်အရေးများ

ဇွန်လ ၁၉၊ ၂၀၂၅။ သောင်ရင်းသတင်းလွှာ လက်နက်ကိုင် ပဋိပက္ခတွေ ပေါ်ပေါက်လာသည့်အခါ အထူးသဖြင့်ဆင်းရဲပြီးအပြစ်မဲ့ ကလေးငယ်များ ဒုက္ခရောက်နေကြရသည်။ ထို့ကြောင့် မနက်ဖြန်ကမ္ဘာ့ဒုက္ခသည်များနေ့ နီးကပ်လာသည်နှင့်အမျှ ထိုင်းအာဏာပိုင်များသည် ဒုက္ခသည်ကလေးငယ်များနှင့် သူတို့ကို ပံ့ပိုးပေးသော မိဘများအား တရားဥပဒေနှင့် ကျင့်ထုံးများတွင် တန်းတူညီမျှအခွင့်အရေးနှင့် ဂုဏ်သိက္ခာရှိရှိ ပံ့ပိုးပေးနိုင်ရန် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ကြိုးပမ်းအားထုတ်ရမည်ဖြစ်သည်။ နယ်စပ်မြို့ဖြစ်သည့် မဲဆောက်မှာဆိုလျင် ကလေးဒုက္ခသည်များကို နေရာအနှံ့တွင်တွေ့နေရပါသည်။ တက်ခ်ခရိုင်တွင် တည်ရှိသော အဆိုပါမြို့သည် မြန်မာနိုင်ငံတွင် အကြမ်းဖက်မှုနှင့် နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းမှုများကြောင့် ထွက်ပြေးလာသည့် ထောင်ပေါင်းများစွာသော ဒုက္ခသည်များအတွက် ခိုလှုံရာနေရာတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ထိုကလေးငယ်အချို့သည်ရှင်သာမဏေများအဖြစ်သာသနာ့ဘောင်သို့ဝင်ရောက်ခဲ့ကြပြီး နံနက်ဈေးတွင် ဆွမ်းခံနေကြရင်းအများစုမှာ ကျောင်းနှင့် စာသင်ခန်းများသို့ သွားရာလမ်းတွင် ယူနီဖောင်းဝတ်ထားသည့် ကျောင်းသားများဖြစ်ကြပြီး သူတို့ထဲမှ အများစုသည် နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းကြောက်လန့်နေကြပြီး အထီးကျန်သူများဖြစ်ကြကာ ဒုက္ခမရောက်အောင် ကြိုးစားကြရပါသည်။ မဲဆောက်တွင် ဒုက္ခသည်များ ရှိနေခြင်းသည် ထိုင်းအစိုးရအတွက် နိုင်ငံရေးအရ အဆင်မပြေဖြစ်ပြီး လူထုနှင့် တရားဝင် ဆွေးနွေးမှု အများအပြား မရှိပေ။ ဝင်ရောက်လာမှုအတိုင်းအတာကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းဆိုသည်မှာ မြန်မာစစ်အစိုးရ၏ စစ်ရာဇ၀တ်မှုများဖြစ်သည့် ပြဿနာ၏ မောင်းနှင်အားများကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အသိအမှတ်ပြုမှုသည် ဘန်ကောက်နှင့် နေပြည်တော်ကြား သာယာသော ဆက်ဆံရေးကို ထိခိုက်စေရုံသာမက မြန်မာဒုက္ခသည်များအတွက် စစ်မှန်သော အကာအကွယ်နှင့် သာတူညီမျှသော ဝန်ဆောင်မှုများ ပေးဆောင်ခြင်းဖြင့်လည်း ထိုင်းအာဏာပိုင်များကို အရေးယူဆောင်ရွက်ရန် တာဝန်ရှိပါသည်။ထိုင်းအစိုးရသည် ထိုသို့လုပ်ဆောင်ရန် တွန့်ဆုတ်နေပုံရသည်။ ၎င်းသည် မှန်ကန်သောအသုံးအနှုန်းထက် - ဒုက္ခသည်များဟု ရည်ညွှန်းသည့် အဘိဓာန်အခေါ်အဝေါ်ကိုပင် “မြန်မာရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူများ” အဖြစ် ရည်ညွှန်းခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ ဥပမာအားဖြင့်…